سفارش تبلیغ
صبا ویژن

بیدار باش برای کمیته مجازات سوئد

دموکراسی به سبک غرب؛ اعطای پناهندگی به موهن به قرآن

دموکراسی به سبک غرب؛ اعطای پناهندگی به موهن به قرآن

 کشورهای غربی برای توجیه اقدامات گروه‌های راست‌گرای افراطی علیه اسلام، قرآن و مسلمانان، در بیشتر مواقع به ابزار "آزادی بیان" متوسل می‌شوند و تأکید می‌کنند که جایز نیست از ابراز عقیده این افراد جلوگیری شود حتی اگر این امر منجر به تضعیف امنیت و ثبات جوامع شود.

 

العالمکشکول

اقلیت‌های مسلمان در غرب نسبت به موضع نادرست دولت‌های غربی نسبت به حملات گروه‌های راست‌گرای افراطی به مسلمانان و مقدسات‌شان انتقاد کرده و معتقدند برخی مراکز تصمیم‌گیری در کشورهای غربی از موضوع آزادی بیان به عنوان ابزاری برای سرکوب مسلمانان استفاده می‌کنند، بهترین گواه بر این مدعا "روژه گارودی" فیلسوف فرانسوی است که به خاطر ابراز عقیده درباره تعداد قربانیان یهودی هولوکاست مورد بازخواست واقع شد اما در قبال حمله افراطیون به مسلمانان در غرب هیچ اقدام یا موضع‌گیری انجام نمی‌شود.

نمونه این مورد، حکایت "راسموس پالودان" رئیس حزب راست‌گرای تندروی دانمارک است که به بهانه اعتراض به ادای نماز جمعه در مقابل پارلمان این کشور، یک نسخه قرآن کریم را به آتش کشید. همچنین درخواست این راستگرای افراطی برای آتش زدن قران در شهر "مالمو" در جنوب سوئد، باعث ایجاد تنش میان معترضان به این هتک حرمت و نیروهای پلیس شد. این ماجرا به خوبی نشان داد که ابزار آزادی بیان، که غرب به آن فخرفروشی می‌کند، صرفاً دروغی بزرگ است که پشت آن، حقیقتی بسیار کریه پنهان شده است.

طبق گزارش‌های رسانه‌ای، سوئد بعد از جلوگیری از ورود بالودان به کشور، شاهد تظاهرات ضد اسلامی بود. بالودان پس از این وقایع، با انتشار پستی در صفحه فیس‌بوک خود نوشت: "اخراج و ممنوعیت ورود به سوئد برای دو سال. با این حال به متجاوزان و قاتلان همواره خوشامد می‌گوییم." پیش از این ممنوعیت، قرار بود راسموس پالودان، رهبر حزب راست‌گرای افراطی "خط سخت" دانمارک برای شرکت در یک راهپیمایی ضد مسلمانان به مالمو سفر کند، با این حال، این راهپیمایی برگزار شد ولی بدون حضور پالودان، که طی آن، مشارکت‌کنندگان نسخه‌ای از قرآن مجید را آتش زدند و به دنبال این اقدام موهن، درگیری‌های شدیدی در این شهر صورت گرفت.

حکایت پالودان به آتش زدن نسخه‌ای از قرآن کریم ختم نمی‌شود؛ چرا که مقام‌های سوئدی تنها پس از سه روز از این اقدام اسلام‌ستیزانه پالودان، به او تابعیت سوئدی دادند. نکته قابل توجه این است که این افراطی دانمارکی بعد از دریافت تابعیت سوئدی، ابراز امیدواری کرد که فعالیت‌های ضد اسلامی بیشتری در سوئد انجام می‌دهد.

حق داریم این سوال را بپرسیم که چطور ممکن است کشوری شهروند خودش را به دلیل اقدامات افراطی و تحریک‌آمیزش و نیز تهدیدهای او علیه "منافع اساسی جامعه سوئد" از کشورش اخراج کند ولی این شهروند خارجی با استقبال دولت سوئد برخوردار شود و تابعیت سوئدی بگیرد و بتواند آزادانه در این کشور دست به فعالیت‌های بی‌ثبات کننده بزند؟!!